گروه ورزش|شهرآرانیوز: انتخاب اخیر سرمربی تیم ملی نوجوانان ایران بار دیگر پرده از اتفاقات عجیب و پشتپرده در فوتبال ایران برداشته است.
در حالی که طبق اساسنامه فدراسیون، کمیته جوانان مسئولیت مستقیم در حوزه سیاستگذاری و تصمیمگیری برای تیمهای ملی پایه را برعهده دارد، سیدمیرشاد ماجدی، رئیس این کمیته و رئیس هیئت فوتبال استان تهران، رسماً اعلام کرده است که در جریان انتخاب سرمربی تیم نوجوانان ایران نبوده و حتی نظرخواهی سادهای از او صورت نگرفته است.
چنینرویکردی بهروشنی نشان میدهد خودرأیی در فدراسیون فوتبال حرف اول را میزند؛ رفتاری که نهتنها با منطق کارشناسی سازگار نیست، بلکه نقض آشکار ماده ۴۶ اساسنامه به شمار میرود.
اساسنامه فدراسیون فوتبال بهصراحت تأکید میکند که کمیته جوانان باید در فرایند انتخاب مربیان تیمهای ملی پایه نقش اصلی و محوری داشته باشد.
کنارگذاشتن رئیس این کمیته از روند تصمیمگیری، نشان میدهد که جایگاه نهادهای قانونی و کارشناسی در فدراسیون عملاً به حاشیه رانده شده و اراده فردی برخی مدیران جایگزین خرد جمعی شده است.
این رفتار، علاوه بر تضعیف شأن کمیتهها، این سؤال را به وجود میآورد که آیا در فدراسیون تاج، قانون و ساختارهای مصوب تنها بر روی کاغذ معنا دارند؟!
مهدی تاج به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال باید پاسخگو باشد که چرا نظرات کمیته تخصصی نادیده گرفته شده و چه ضرورتی داشته است که یک تصمیم مهم در حوزه حساس فوتبال پایه بدون هماهنگی با مسئول قانونی آن اتخاذ شود؟
چنیناقداماتی نهتنها کیفیت تصمیمات را زیر سؤال میبرد، بلکه زمینهساز بیاعتمادی و شکاف میان مدیران، کارشناسان و بدنه مربیگری کشور خواهد بود.
فوتبال پایه ایران سرمایهای است که آینده تیم ملی بزرگسالان را تضمین میکند. بیاعتنایی به روندهای کارشناسی و حذف متخصصان از چرخه تصمیمسازی، جز آسیب به این سرمایه ثمری نخواهد داشت.
پیامدهای چنینرویهای روشن است: تضعیف جایگاه کمیتههای فدراسیون، انتخابهای غیرکارشناسی، تداوم فضای غیرشفاف و فراهمشدن بستر برای نفوذ روابط و ملاحظات غیرفنی.
وقتی رئیس کمیته جوانان با بیش از ۲۰ سال کار مدیریتی در فوتبال و تخصص ویژه در امور پایه، در برابر رسانهها میگوید که از یک انتخاب حیاتی در حیطه وظایف خود بیاطلاع بوده است، دیگر نمیتوان انتظار داشت که فرایندهای انتخاب مربیان در فدراسیون، شفاف، دموکراتیک و مبتنی بر قانون باشد.
رفتارهای اخیر بار دیگر نشان داد که مدیریت فردی و حلقههای محدود تصمیمساز، همچنان بر فوتبال ایران سایه انداخته است و اگر تغییر اساسی در شیوه اداره فدراسیون رخ ندهد، آینده فوتبال پایه کشور بیش از پیش قربانی این بیتوجهیها خواهد شد.